Στα μεγάλα πανηγύρια, στις γιορτές, στους γάμους τα χωριά είχαν τους δικούς τους οργανοπαίχτες. Χρήματα πετούσε πάντα αυτός που χόρευε πρώτος ή πετούσε για την γυναίκα που συνόδευε όταν έσερνε τον χορό. Τα μεγάλα πανηγύρια είχαν διάρκεια έως και τρεις ημέρες. Σταματούσαν μόνο κάθε πρωί για να ξεκινήσουν πάλι πριν το μεσημέρι.Στους Βούνους ο πρώτος οργανοπαίχτης ήταν ο Νίκος Λάππας ο οποίος είχε έρθει από την περιοχή του Σουλίου. Ακολούθησαν τα παιδιά του, Χρήστος Λάππας λαούτο, ο Θανάσης Λάππας κλαρίνο που ήταν ένας από τους καλύτερους μουσικός που έχει βγάλει η Εύβοια. Μαζί τους έπαιζε βιολί ο Δημήτρης Κορώνης από την Λούτσα. Στη Στενή ο Ανέστης Καραγιάννης (Γκανέστας) έπαιζε λαούτο, ο Γιάνννης Κατσαρής (Γκούμας) κλαρίνο, ο Αθανάσιος Χουλιάρας λαγούτο και ο Νικόλαος Κατσαρής (Κολόκας) βιολί.Στους γενικούς
χορούς που γίνονταν όπως π.χ. ανήμερα το Πάσχα μετά τον Καλολόγο(Αγάπη), με την επιστροφή των τσοπαναραίων κ.λ.π. Στους γάμους πολύ παλαιότερα έπαιρναν πάντα ορχήστρες εκτός αν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα οπότε μια καλλίφωνη κοπέλα αναλάμβανε να τραγουδάει πρώτη και να ακολουθούν οι άλλοι. Εκεί όμως που ήταν η χαρά των οργανοπαιχτών ήταν τα πανηγύρια. Όλοι έβαζαν κάτι στην άκρη για να πετάξουν στα «όργανα».Παλαιότερα που δεν υπήρχαν χρήματα οι νέοι των χωριών έβρισκαν αλλού μεροκάματο κάποιες φορές και μακριά για να έχουν χρήματα για το πανηγύρι του χωριού. Ήταν η ημέρα που περίμεναν όλοι, για να ξεχάσουν τις καθημερινές σκοτούρες, να κάνουν ακόμα και την φιγούρα τους, και όσοι και όσες ήταν για παντρειά να προσέξουν ή να τους προσέξει κάποιος. Επίσης θα έβλεπαν τους συγγενείς και φίλους που έλειπαν ζητώντας αλλού μια καλύτερη τύχη. Στα μεγάλα πανηγύρια έφερναν και ξένες ορχήστρες ή και σε κάποιες περιπτώσεις έπαιζαν με την σειρά και όλες μαζί. Παρεξηγήσεις και καυγάδες γίνονταν πολύ συχνά κυρίως για την σειρά προτεραιότητας. Διαδιρφυακά πανηγύρια ήταν το παζάρι της Κάτω Στενής, της Αναστασάς στο Σκουντέρι, του Αï Δημήτρη στη Λούτσα, της Αγίας Κυριακής στα Καμπιά, και του Αγίου Κωνσταντίνου στα Βάβουλα.
χορούς που γίνονταν όπως π.χ. ανήμερα το Πάσχα μετά τον Καλολόγο(Αγάπη), με την επιστροφή των τσοπαναραίων κ.λ.π. Στους γάμους πολύ παλαιότερα έπαιρναν πάντα ορχήστρες εκτός αν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα οπότε μια καλλίφωνη κοπέλα αναλάμβανε να τραγουδάει πρώτη και να ακολουθούν οι άλλοι. Εκεί όμως που ήταν η χαρά των οργανοπαιχτών ήταν τα πανηγύρια. Όλοι έβαζαν κάτι στην άκρη για να πετάξουν στα «όργανα».Παλαιότερα που δεν υπήρχαν χρήματα οι νέοι των χωριών έβρισκαν αλλού μεροκάματο κάποιες φορές και μακριά για να έχουν χρήματα για το πανηγύρι του χωριού. Ήταν η ημέρα που περίμεναν όλοι, για να ξεχάσουν τις καθημερινές σκοτούρες, να κάνουν ακόμα και την φιγούρα τους, και όσοι και όσες ήταν για παντρειά να προσέξουν ή να τους προσέξει κάποιος. Επίσης θα έβλεπαν τους συγγενείς και φίλους που έλειπαν ζητώντας αλλού μια καλύτερη τύχη. Στα μεγάλα πανηγύρια έφερναν και ξένες ορχήστρες ή και σε κάποιες περιπτώσεις έπαιζαν με την σειρά και όλες μαζί. Παρεξηγήσεις και καυγάδες γίνονταν πολύ συχνά κυρίως για την σειρά προτεραιότητας. Διαδιρφυακά πανηγύρια ήταν το παζάρι της Κάτω Στενής, της Αναστασάς στο Σκουντέρι, του Αï Δημήτρη στη Λούτσα, της Αγίας Κυριακής στα Καμπιά, και του Αγίου Κωνσταντίνου στα Βάβουλα.
 |
Κλαρίνο ο Θανάσης Λάππας,βιολί Γιάννης Κανατσέλος,τραγούδι και λαούτο ο Χρήστος Λάππας.Οι Λαππαίοι από τους Βούνους ήταν οι καλύτεροι μουσικοί της περιοχής.
πλατεία Καθενών
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.